Dzięki badaniom możesz szybko zareagować na pojawiające się zmiany w organizmie i cieszyć się zdrowiem na dłużej. Nawet tak podstawowe badania jak np. morfologia krwi mogą okazać się niezwykle pomocne. Pamiętaj, że wszystkie wyniki badań należy skonsultować z lekarzem!
Dolegliwości podczas jesieni
Objawy związane z jesienią niekoniecznie muszą wynikać z faktu zmieniającej się pory roku:
- nasilona senność i zmęczenie mogą być konsekwencją anemii, która rozwija się na skutek niedoboru witaminy B12 lub żelaza
- problemy skórne i spadek nastroju mogą wynikać z nieprawidłowej pracy tarczycy, czyli gruczołu napędzającego nasz organizm
- obniżoną odporność i zwiększoną zapadalność na infekcje wymienia się jako jedno z następstw niskiego poziomu witaminy D.
Wykryj jak najwcześniej.
Profilaktyczne badania laboratoryjne pozwolą na ustalenie etiologii towarzyszących jesieni objawów i sprecyzują przyczynę złego samopoczucia. W przypadku wcześnie wykrytych nieprawidłowości, jeszcze na etapie bez towarzyszących objawów klinicznych, zwiększają się szanse na odwrócenie postępów choroby lub jej całkowite wyleczenie. Niekiedy wymaga to z naszej strony jedynie trochę większej dawki ruchu, przemyślanego podejścia do sposobu odżywiania oraz zrezygnowania ze złych nawyków.
Podczas jesieni warto się przebadać!
Jak możemy ocenić swoje zdrowie i otrzymać wskazówki, na czym się skoncentrować? Wykonując badania laboratoryjne takie jak:
Morfologia.
To badanie, w którym elementy morfotyczne krwi podlegają ocenie ilościowej i jakościowej. Jego wynik wnosi wiele istotnych informacji na temat ogólnej kondycji organizmu, niedoborów pierwiastków lub witamin będących przyczyną anemii oraz etiologii toczących się infekcji. Pozwala także na wykluczenie chorób hematologicznych lub zaburzeń odporności.
Transferyna i ferrytyna.
Uzupełnieniem morfologii jest oznaczenie stężeń tych białek, na podstawie których wnioskuje się o poziomie zmagazynowanego w organizmie żelaza – kluczowego pierwiastka w procesie krwiotworzenia.
Witamina B12.
Oznaczenie jej poziomu jest przydatne zarówno w różnicowaniu przyczyn niedokrwistości, ale także w diagnozowaniu zaburzeń neurologicznych.
Glukoza.
Wysokie stężenie glukozy na czczo najczęściej wynika z cukrzycy, czyli podstępnej i obarczonej szeregiem powikłań choroby metabolicznej.
Hemoglobina glikowana (HbA1c).
Jej poziom od niedawna stanowi jedno z kryteriów rozpoznania cukrzycy. Dostarcza informacji o średnim stężeniu glukozy we krwi, w okresie poprzednich 3 miesięcy, stąd parametr ten wykorzystywany jest z powodzeniem w monitorowaniu przebiegu i leczenia choroby.
Lipidogram.
Jego nieprawidłowy wynik świadczy o dyslipidemii, czyli zaburzeniu, które nadal stanowi najbardziej rozpowszechniony czynnik ryzyka chorób układu krążenia (choroby niedokrwiennej serca, udaru mózgu, choroby tętnic obwodowych).
Apolipoproteina B (ApoB).
Wg danych literaturowych oznaczenie apolipoproteiny B to lepszy parametr w ocenie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (kardiometabolicznych) w porównaniu do wyliczanego standardowo tzw. złego cholesterolu LDL.
Lipoproteina a – Lp (a).
Uzupełnieniem lipidogramu jest także pomiar stężenia lipoproteiny a. Szacuje się, że 30% osób z hipercholesterolemią lub chorobą wieńcową ma podniesione stężenie Lp(a) mimo prawidłowych wartości cholesterolu LDL. Z tego też powodu, według aktualnych zaleceń wielu towarzystw naukowych Lp(a) należy oznaczyć co najmniej raz w życiu u każdej dorosłej osoby.
Kwas moczowy i kreatynina.
Pomiar stężenia kwasu moczowego oraz kreatyniny wraz z wyliczeniem wskaźnika filtracji kłębuszkowej (eGFR) są badaniami, które oceniają funkcję nerek. Wzrostowi stężenia kreatyniny we krwi towarzyszy zawsze spadek wartości eGFR, co przemawia za zmniejszającą się liczbą czynnych nefronów (jednostek filtrujących), która wynika z choroby upośledzającej wydolność narządu.
ALT i GGTP.
Oznaczenie aktywności enzymów tj. aminotransferazy alaninowej (ALT) i gamma-glutamylotranspeptydazy (GGTP) wykorzystuje się w diagnostyce chorób wątroby i dróg żółciowych.
Albumina i INR.
Dodatkowymi parametrami oceniającymi syntetyczną funkcję wątroby jest pomiar stężenia albuminy i czas protrombinowy PT (INR) – wskaźnik służący określeniu krzepliwości krwi.
TSH i fT4.
Ważny element diagnostyki niedoczynności lub nadczynności tarczycy stanowi pomiar stężeń hormonów: przysadkowego – TSH i tarczycowego – fT4.
Magnez.
Oznaczenie jego stężenia jest przydatne w ustaleniu przyczyny nawracających skurczy mięśniowych, drżenia mięśni, uczucia mrowienia lub osłabienia. Szacuje się, że jego niedobór dotyczyć może nawet 10% populacji.
Białko C-reaktywne (CRP).
To niespecyficzny wskaźnik stanu zapalnego, którego stężenie wzrasta najczęściej w przebiegu infekcji bakteryjnej, po urazach, ale także w przebiegu przewlekłych chorób zapalnych jak RZS i nieswoiste zapalne choroby jelit oraz w chorobach nowotworowych
Witamina D.
Badanie jej stężenia wykorzystywane jest coraz częściej w diagnostyce zaburzeń odporności i schorzeń o podłożu zapalnym lub autoimmunizacyjnym. To również uznany wskaźnik gospodarki wapniowo-fosforanowej i obrotu kostnego oraz ważny element diagnostyki osteoporozy.
Wapń.
Ponieważ witamina D warunkuje prawidłowe wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego – warto oznaczyć również poziom tego mikroelementu.
