Osteopatia uważa, że organizm posiada wrodzone umiejętności samoregulacji i samoleczenia. Kluczowym elementem pozwalającym organizmowi prowadzić to leczenie i regulowanie bezproblemowo jest możliwość swobodnej cyrkulacji wszystkich płynów i cieczy. Te płyny to miedzy innymi krew, limfa, maź stawowa, soki trawienne, płyn mózgowo-rdzeniowy, aksoplazma i wszystkie inne wewnątrzkomórkowe i zewnątrzkomórkowe płyny w organizmie.
Te płyny transportują wiele niezbędnych do życia związków, włączając w to hormony, enzymy i ich wydzieliny, czynniki immunologiczne i przeciwzapalne, impulsy neuroprzekaźników, elementy odżywcze i rozpuszczone gazy, takie jak tlen. Płyny ustrojowe są obecne we wszystkich aspektach życia – od DNA, które jest zawieszone w płynie wewnątrzkomórkowym, aż po płód, który pływa w płynie owodniowym. Dodatkowo, płyny ustrojowe służą jako pośrednik przy wydalaniu wszystkich produktów ubocznych, które powstają podczas trawienia i oddychania komórkowego.
Jakiekolwiek przeszkody, które utrudniają cyrkulację płynów wewnątrz organizmu są punktem centralnym diagnozy i leczenia osteopatycznego. Te przeszkody mogą występować pod postacią strukturalnych, lub niestrukturalnych zatorów. Strukturalne, lub fizyczne przeszkody to rzeczy ogólne, takie jak zawiłości, skrzywienia, naciągnięcia wewnątrz organizmu oraz specyficzne, do których można zaliczyć przemieszczone kości, organy lub tkanki. Te problemy mogą wpłynąć na kontrolę systemów, które regulują cyrkulację płynów, oraz na potrzebne do życia i regulujące produkty, które są transportowane przez te płyny.
Niestrukturalne przeszkody to miedzy innymi wzorce emocjonalne, które są odpowiedzialne za utrzymywanie organizmu w stanie adaptacji obronnej, jak na przykład tendencja do wstrzymywania oddechu. Te adaptacje są często odpowiedzią na wywołujące stres, teraźniejsze lub przeszłe incydenty lub mają naturę powtarzalną, jak na przykład ciągłe podnoszenie ramion w czasie stresu lub narażenia na niskie temperatury.
Wraz z biegiem czasu organizm stopniowo traci zdolność do wydajnego samoleczenia i wydajnej samoregulacji. Na tą stratę mogą mieć wpływ czynniki takie jak proces starzenia, uraz, wypadki, choroby, zabliźnienia pooperacyjne, porody, powtarzane aktywności, długotrwały wpływ grawitacji na postawę, lub skumulowany efekt fizycznego, psychologicznego, emocjonalnego, fizycznego i duchowego stresu.
W większości wypadków pacjent doświadczył pewnej kombinacji powyższych czynników. Te doświadczenia mogą manifestować się lokalnie, niedaleko od oryginalnej lokalizacji ich wystąpienia, ale dużo częściej dość daleko od oryginalnej lokalizacji. Z tego powodu osteopata musi zwrócić uwagę na całe ciało. Mimo, iż kuracja może być skierowana na kilka konkretnych obszarów ciała, efekt kuracji może być odczuwany w całym ciele. Z tego to właśnie powodu osteopaci zajmują się kurowaniem całego ciała.
Używając skrupulatnej metodologii, wywodzącej się z tradycyjnego programu osteopatycznego, osteopata jest w stanie określić źródło i efekty starzenia, urazów i innych doświadczeń, oraz może stworzyć i wprowadzić w życie odpowiedni plan kuracji. Ten proces zaczyna się od:
- Rozmowy z pacjentem
- Przeprowadzenia kompletnej diagnozy osteopatycznej
- Ocenienia pozycji, mobilności i jakość konkretnych tkanek, płynów i rytmów organizmu.
Kiedy zostanie ustalone co tak naprawdę dolega pacjentowi, kuracja zostaje skierowana na udzielenie pomocy organizmowi w odzyskaniu optymalnej zdolności do bezprzeszkodowej cyrkulacji płynów w odpowiedniej ich ilości. Ta odnowa cyrkulacji prowadzi do naturalnej umiejętności organizmu do samoregulacji i samoleczenia.
Artykuł powstał we współpracy z Centrum Medycznym 3xZdrowie oferującym terapię wykorzystującą unikalne połączenie wiedzy medycznej i wieloletniej praktyki z zakresu osteopatii, psychologii i dietetyki. Celem terapii 3xZdrowie jest jest poprawa i wzmocnienie fizyczne, mentalne i emocjonalne.
