Wystawa prac Michała Batorego w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi | relacja zdjęciowa

    Wystawa prac światowej sławy plakacisty Michała Batorego została uroczyście otwarta 17 października br. W Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi zjawiło się wiele osób, które chciały podziwiać prace artysty. Na zwiedzających czekał las plakatów, okładki książek i odwzorowany warsztat pracy, czyli paryskie atelier Batorego. Zgromadzeni w salach wystawowych byli pod dużym wrażeniem talentu artysty. Wielu z nich deklarowało, że odwiedzi wystawę ponownie i będzie ją rekomendować znajomym.

    Uroczystość uświetnili m.in.: Wiceprezydent Miasta Łodzi Agnieszka Nowak, Dyrektor Centralnego Muzeum Włókiennictwa Norbert Zawisza, prof. Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie Piotr Kunce, prof. Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach Roman Karalus oraz prof. Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi Sławomir Iwański. W salach wystawowych zgromadzili się studenci Akademii Sztuk Pięknych z całej Polski, artyści i pasjonaci grafiki. Licznie przybyli przedstawiciele mediów wzięli udział w konferencji prasowej, poprzedzającej wernisaż.

    W organizacji ekspozycji prac Michała Batorego pomagała współczesna artystka Justyna Tucha.

    Michał Batory – o artyście

    Michał Batory jest absolwentem łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1987 r. mieszka w Paryżu. To jeden z najbardziej cenionych plakacistów na świecie. Tworzy oprawę graficzną dla prestiżowych teatrów, ośrodków i instytucji kulturalnych. Jest laureatem wielu międzynarodowych nagród, a jego prace były wystawiane w licznych galeriach na całym świecie. Jest jednym z nielicznych, którzy nie tylko poza granicami kraju, ale i w Polsce walczą o przywrócenie plakatowi jego świetności. W Polsce pracuje dla teatrów w Poznaniu, Bydgoszczy, Chorzowie – wszędzie tam, gdzie twórcy, organizatorzy i sponsorzy nie wahają się zaufać afiszowi jako sztuce komunikatu. Od siedemnastu lat projektuje oprawy do wszystkich tytułów wydanych przez warszawskie wydawnictwo Drzewo Babel. Więcej na www.michalbatory.com.

    Powiedzieli o artyście

    Peter Gyllan, artysta grafik, wykładowca Danmarks Designskole w Kopenhadze, pisze na temat grafiki, między innymi dla czasopisma „Novum”: „Michał Batory nie ma sobie równych, jeśli chodzi o sztukę tworzenia budzących emocje plakatów, które w jego wykonaniu stają się rzeczywiście wizualnymi wydarzeniami”.

    Alain Le Quernec, plakacista, grafik: „Dla mnie Michał Batory jest jednym z najlepszych plakacistów francuskich, a w dodatku jednym z nielicznych, których produkcje widać. Przy każdej podróży do Paryża rzucają mi się w oczy jego plakaty teatralne”.

    Guy Schockaert, grafik: „Plakaty Michała Batorego to obrazy zbudowane, dopracowane w każdym szczególe, które wymagają, niczym silnik motocykla, wyjątkowej precyzji”.

    Nagrody i wyróżnienia

    1996 r. – Nagroda Publiczności na Festiwalu plakatu w Chaumont, Francja (za plakat La Femme sur le lit);

    1998 r. – III nagroda w konkursie L’enfance n’est pas un jeu d’enfant, Muzeum Plakatu w Essen, Niemcy;

    1998 r. – I nagroda w konkursie francuskiego plakatu kulturalnego (za plakat Le Siège de Leningrad);

    1999 r. – II nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Plakatu w Chaumont, Francja (za plakat IRCAM-EIC);

    2001 r. – III nagroda na International Poster Triennial, Sofia, Bułgaria (za plakat Agora);

    2004 r. – I nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Plakatu w Chaumont, Francja (za plakat Power Book);

    2008 r. – Srebrny medal na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Chicago, USA (za plakat Piano-Folies);

    2008 r. – III nagroda na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Meksyku (za plakat Piano-Folies);

    2010r. – Nagroda na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Meksyku (za plakat do książki Zwycięzca jest sam).

    Wystawy indywidualne

    1991 r. – Mévoire, Galeria Philippe Gand, Paryż;

    1999 r. – Galeria Typografica, Bruksela;

    2000 r. – Uniwersytet PARIS X;

    2004 r. – Galeria Anatome, Paryż;

    2004 r. – FNAC St-Lazare, Paryż;

    2005 r. – Muzeum Plakatu w Wilanowie;

    2005 r. – Pekin i Chongqing (uniwersytet), Chiny;

    2005 r. – Ośrodek kultury, Douarnenez, Francja;

    2006 r. – Uniwersytet w Laval, Quebec, Kanada;

    2006 r. – Mediathéque w Enghien-les-Bains, Francja;

    2010 r. – Quito, Guayaquil, Ekwador;

    2011 r. – Les Arts Décoratifs, Paryż.

    Udział w wystawach zbiorowych

    1993 r. – Caractères à la française, Glasgow, Wielka Brytania;

    1994 r. – La paix après Hiroshima, wystawa zorganizowana przez Ruch Pokoju, Francja, Japonia, Szwajcaria, USA;

    1996 r. – Wystawa objazdowa Graphistes Français w ramach Biennale Plakatu, Warszawa, Kraków, Łódź, Wrocław, Poznań;

    1997 r. – VIII Salon Plakatu w Muzeum Plakatu w Wilanowie;

    1997 r. – Esprit de suite, Bibliothèque Nationale de France, Paryż;

    1998 r. – 100 lat Bertolta Brechta, Berliner Ensemble, Berlin;

    2001 r. –20 affiches pour le 20e Fête de la Musique, Centre Georges Pompidou, Paryż;

    2001 r. – 100 ans de Toulouse Lautrec, Centre Georges Pompidou, Paryż;

    2001 r. – Graphisme, Bibliothèque Nationale de France, Paryż;

    2007 r. – International Poster Triennial, Sofia, Bułgaria;

    2011 r. – Graphisme, années 2000 , Bibliothèque Nationale de France, Paryż.

    Centralne Muzeum Włókiennictwa

    W 1960 r. powstało Centralne Muzeum Włókiennictwa, które swą działalnością nawiązuje do włókienniczych tradycji Łodzi. O jego wyjątkowości stanowią siedziba, kolekcje i światowa renoma. Ulokowane w okazałym kompleksie klasycystycznych budynków Białej Fabryki Ludwika Geyera, dysponuje 16 000 m2, co czyni je obecnie największym muzeum włókiennictwa w Europie i prawdopodobnie na świecie. W 2008 r. zrewitalizowaną przestrzeń pofabryczną poszerzono o Skansen Łódzkiej Architektury Drewnianej, a na początku 2013 r. w budynku „Starej Kotłowni” powstanie muzeum interaktywne, wykorzystujące nowoczesne techniki multimedialne.

    Stosunkowo młoda kolekcja Centralnego Muzeum Włókiennictwa obejmuje ok. 210 000 eksponatów. Najcenniejszą częścią zbiorów są kobierce orientalne, pasy kontuszowe, kilimy polskie oraz tkaniny artystyczne. Od połowy lat 70. muzeum organizuje międzynarodową wystawę-konkurs promującą „sztukę włókna”. Międzynarodowe Triennale Tkaniny jest obecnie najstarszą, największą i najbardziej prestiżową wystawą na świecie. W najbliższej edycji w 2013 r. weźmie udział ok. 140 artystów z 50 krajów.

    Od momentu powstania Centralne Muzeum Włókiennictwa przygotowało ponad 1000 wystaw, z których część zaprezentowano w 120 największych i najbardziej prestiżowych muzeach i galeriach Europy, Ameryki Północnej i Południowej, Afryki i Azji. Na terenie muzeum organizowane są także liczne imprezy kulturalne, takie jak pokazy mody czy koncerty jazzowe. Więcej informacji na: www.muzeumwlokiennictwa.pl