Tyle jest rodzajów diet, ile ryb w oceanie. Jak spośród nich wybrać dietę najlepiej dostosowaną do indywidualnych potrzeb organizmu? Oto jest pytanie. Poniżej zestawienie kilku najpopularniejszych diet, które może pomóc w znalezieniu rozwiązania.
Dieta śródziemnomorska
Dieta śródziemnomorska opiera się głównie na produktach pochodzenia roślinnego. Należą do nich zboża, oleje, warzywa i owoce. Dzięki znajdującym się w nich witaminom E i C, kwasom tłuszczowym omega 3, błonnikowi, beta karotenowi oraz flawonoidom, zmniejsza się ryzyko zachorowania na nowotwory u osób, które stosują tę dietę.
– W diecie śródziemnomorskiej ilość mięsa jest znacznie ograniczona – mówi Aneta Czerwonogrodzka-Senczyna, specjalista w zakresie żywienia człowieka i dietetyki, dietetyk Sante – zatem zmniejsza się również ilość spożywanych tłuszczów nasyconych, prowadzących do chorób serca czy miażdżycy. Niewątpliwym plusem diety śródziemnomorskiej jest wysoka zawartość błonnika w produktach, które są w niej polecane, np. w otrębach owsianych. Obecnie produkowane są otręby owsiane zawierające nawet dwukrotnie więcej błonnika niż pozostałe dostępne na rynku produkty tego rodzaju. Takie otręby znajdują się na przykład w ofercie firmy Sante.
Dieta śródziemnomorska wyklucza także cukier i jaja w większych ilościach. Wielbiciele włoskiej kuchni, a więc spaghetti, pizzy i owoców morza, z pewnością pokochają ten sposób odżywiania się.
Dieta Dukana
Dieta Dukana jest obecnie jedną z najbardziej popularnych. Przynosi szybkie efekty, nie męczy ciągłymi głodówkami, a wybór jedzenia, które można spożywać jest urozmaicony. Długość jej stosowania jest przewidziana na całe życie, natomiast z racji tego, że jest zdrowa, smaczna i charakteryzuje się zmniejszającym się stopniem restrykcyjności, nie powinno stanowić to problemu dla nikogo. Dieta jest podzielona na cztery etapy. Pierwszy z nich to tzw. etap uderzeniowy. Przyjmowane są wówczas czyste proteiny (głównie mięso, jaja, orzechy, zboża, rośliny strączkowe oraz nabiał). Trwa od 1 do 10 dni.
W następnej fazie – równomiernego rytmu utraty wagi – dietę czysto proteinową stosuje się naprzemiennie z dietą proteinowo-warzywną. Do produktów z pierwszej fazy dołączają wówczas warzywa, m.in. takie jak: awokado, biała fasola, bób czy ciecierzyca. Szacowany czas utraty 1 kilograma wynosi ok. 1 tygodnia. W pierwszej i drugiej fazie ważne jest, żeby spożywać do 2 łyżek otrąb (np. otrąb owsianych Sante ze zwiększoną zawartością błonnika) dziennie. Dzięki zawartemu w nich błonnikowi zapełniamy żołądek, nie czując głodu przez dłuższy czas, oraz usprawniamy proces metabolizmu. Druga faza kończy się w momencie, w którym osiągniemy upragnioną wagę.
Później następuje okres utrwalania osiągniętej wagi. W zależności od tego, ile zrzuciliśmy kilogramów, należy poświęcić 10 dni tej fazy na każdy stracony kilogram. Do produktów dozwolonych w poprzednich fazach dochodzą owoce, pieczywo pełnoziarniste, żółty ser i produkty skrobiowe, oczywiście w odpowiednich ilościach. Wreszcie na koniec przychodzi etap stabilizacji. Sprowadza się on do tego, aby 1 dzień w tygodniu przyjmować czyste proteiny i trwa do końca życia. Dozwolone są produkty ze wszystkich trzech faz. Dieta Dukana jest niezwykle skuteczna, pozwala uniknąć efektu „jojo” i cieszyć się piękną sylwetką i dobrym zdrowiem każdego dnia.
Dieta strukturalna
Dieta strukturalna wymaga wiedzy dotyczącej zawartości składników mineralnych i witamin oraz wartości odżywczej i energetycznej produktów. Nie jest to dieta dla szybko zniechęcających się leniuchów, ale dla osób, które świetnie orientują się w tym, co jedzą i potrafią wyliczyć, ile kilokalorii oraz jakich substancji odżywczych potrzebuje ich organizm. Na pewno ta dieta stanowi wyzwanie, ale ci najbardziej wytrwali mogą spodziewać się wymiernych efektów w postaci nie tylko zgrabnej sylwetki, ale także zdrowego i silnego organizmu.
Dieta Montignack’a
Twórcą tej diety jest Michel Montignack. Jej najważniejsze założenie to utrzymanie niskiego indeksu glikemicznego w spożywanych produktach. Czyli, mówiąc po polsku, należy po prostu jeść mniej cukru (najlepiej całkowicie go wyeliminować), a swój jadłospis oprzeć o węglowodany złożone. Montignack twierdził, że to zwiększone stężenie glukozy we krwi jest przyczyną otyłości, a nie jej skutkiem i później jego teoria została potwierdzona naukowo.
W diecie Montignack’a istnieją dwie możliwości żywienia. Pierwsza z nich zakłada spożywanie tłuszczów i białek zawartych w mięsie oraz węglowodanów o bardzo niskim indeksie glikemicznym. Druga możliwość opiera się na posiłkach składających się z białek i węglowodanów o niskim indeksie glikemicznym, wyklucza natomiast tłuszcze nasycone i poważnie ogranicza również pozostałe rodzaje tłuszczów (jednonienasyconych oraz wielonienasyconych).
Tę dietę powinno się stosować w dwóch fazach. Pierwsza z nich ma na celu zmniejszenie masy ciała, a druga zachowanie jej na odpowiednim poziomie. Z założeń diety Montignack’a należy korzystać przez całe życie. Organizm po jakimś czasie przyzwyczai się do nowego trybu odżywiania i z każdym kolejnym tygodniem będzie łatwiej. Dzięki tej diecie istnieje realna szansa, że na starość nie będziemy borykać się z nadwagą i problemami sercowymi.
Dieta zgodna z grupą krwi
Prawdziwym hitem okazała się odkryta przez Petera J. D’Adamo zależność sposobu odżywiania od grupy krwi. Szybko znalazła ona swoich wiernych zwolenników, gdy okazało się, że rodzaj pokarmu przypisany konkretnej grupie krwi jest bardzo dobrze przyjmowany przez jej posiadacza, szybko trawiony, wspomaga odchudzanie się i poprawia samopoczucie. D’Adamo w książce własnego autorstwa pt. „Jedz zgodnie ze swoją grupą krwi” wykazał, że grupa krwi określa tożsamość człowieka, identyfikuje go i mówi o tym, w jaki sposób powinien się odżywiać.
D’Adamo tłumaczy tę ciekawą zależność ewolucją ludzkości. Według niego najstarsza jest grupa krwi 0, której przypisuje się mocny i agresywny układ odpornościowy. Grupa A wykształciła się u osób, które przeszły z myśliwsko-zbierackiego stylu życia na rolniczy. Osoby o tej grupie krwi są przystosowane do życia w dużych społecznościach. Grupa B powstała w momencie migracji ludów na północ, kiedy musiały one przystosować się do nowych, trudniejszych warunków. Cechą charakterystyczną dla tej grupy jest łatwość w asymilacji i dążenie do harmonii między układem neurologicznym i odpornościowym. Z kolei grupa krwi AB jest najmłodszą grupą i stanowi kontrastowe połączenie grupy A, która wykazuje się większą tolerancyjnością, z grupą B, która – choć prymitywna – jest bardziej kompatybilna. Ci, którzy zdecydują się przejść na dietę sugerowaną dla ich grupy krwi, na pewno będą zaskoczeni jej skutecznością i zadowoleni z efektów.
Osoby, które pragną zmienić styl życia na zdrowszy i przejść na odpowiedni dla siebie sposób żywienia, powinny zgłębić wiedzę dotyczącą diety najbardziej dla nich interesującej spośród wymienionych. Warto również zapoznać się z opiniami tych, którzy już ją zastosowali i skontaktować się z lekarzem lub najlepiej dietetykiem. Z pewnością w Internecie nie zabraknie forów, na których piszą osoby chcące podzielić się własnymi wrażeniami.
