Małżeństwo z obcokrajowcem
Elegancki Francuz, romantyczny Włoch, przystojny Niemiec? Wiele z nas marzy, aby stanąć na ślubnym kobiercu z obcokrajowcem. Prawo nie stoi na przeszkodzie takim związkom, trochę tylko sprawę komplikuje…
Jeszcze kilka lat temu na mieszane związki patrzyło się podejrzliwie. Na pewno chodzi o pieniądze, uzyskanie obywatelstwa czy możliwość legalnej pracy za granicą- plotkowały sąsiadki. Obecnie sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Z dużo większą łatwością poruszamy się po świecie i chętnie korzystamy z możliwości wyjazdów zarobkowych czy wymian studenckich. Coraz więcej obcokrajowców przyjeżdża też do Polski, aby tu studiować lub pracować. Sprzyja to zawieraniu bliższych znajomości. Dlatego z roku na rok rośnie liczba par, które pojawiają się w urzędach lub kościołach pragnąc zalegalizować związek. Z czym się spotykają? Przede wszystkim z biurokracją.
Ślub cywilny z obcokrajowcem
W przypadku ślubu cywilnego zawieranego w Polsce, obcokrajowiec powinien przynieść do urzędu ważny paszport, odpis aktu urodzenia wraz z tłumaczeniem dokonanym przez tłumacza przysięgłego oraz zaświadczenie o zdolności prawnej do zawarcia małżeństwa, wydane przez właściwy organ w kraju cudzoziemca lub przedstawicielstwo dyplomatyczne. Trzeba wziąć pod uwagę, że nie wszystkie państwa przewidują wydanie takiego zaświadczenia. W takiej sytuacji sąd w Polsce w postępowaniu nieprocesowym może zwolnić obcokrajowca od złożenia dokumentu. Nietypowa jest sytuacja w przypadku obywateli USA, którzy muszą dodatkowo uzyskać zgodę sądu rodzinnego na ślub z obywatelem Polski.
Jeśli obcokrajowiec nie zna języka polskiego, podczas ślubu w urzędzie musi być obecny tłumacz przysięgły.
Pary, które chciałyby się pobrać za granicą, muszą na miejscu dowiedzieć się, jakie dokumenty będą potrzebne. W różnych krajach są różne procedury i różne są też odpowiedniki naszego Urzędu Stanu Cywilnego. Warto wiedzieć, że w polskich placówkach dyplomatycznych mogą zawierać śluby tylko obywatele naszego kraju. Czyli w przypadku mieszanych małżeństw taka możliwość nie wchodzi w grę.
Obcokrajowiec nie otrzymuje polskiego obywatelstwa po ślubie. Może wystąpić o prawo pobytu, a dopiero po trzech i pół roku od dnia zawarcia małżeństwa złożyć oświadczenie woli w sprawie uzyskania obywatelstwa polskiego. Szczegółowe przepisy są różne dla obywateli Unii Europejskiej i z poza Unii. Informacje można uzyskać w Urzędzie do Spraw Cudzoziemców www.udsc.gov.pl.
Ślub kościelny z obcokrajowcem
W Polsce pary mieszane mogą zdecydować się również na ślub kościelny lub konkordatowy. Jeżeli druga strona jest wierząca i przyjęła wszystkie niezbędne sakramenty, nie ma żadnych formalnych przeszkód. Warto tylko zastanowić się nad wyborem księdza, który zna języki obce, dzięki czemu oboje narzeczeni będą wiedzieli, co przysięgają. Nie ma obowiązku, żeby w trakcie mszy obecny był tłumacz.
Gdyby się okazało, że obcokrajowiec jest katolikiem, ale nie przyjął wszystkich sakramentów, są dwa rozwiązania. Może jak najszybciej przystąpić do komunii czy bierzmowania, co zazwyczaj duchowni przyjmują ze zrozumieniem. Drugie wyjście to ślub mieszany, który często zawierają również Polacy, w sytuacji, gdy jedna strona jest niewierząca. Na taki ślub potrzebna jest jednak zgoda biskupa, który katolikowi udziela dyspensy i zezwala na ślub z osobą z poza wspólnoty kościelnej. Stawianym warunkiem jest potwierdzenie przez stronę niewierzącą, że nie będzie utrudniać małżonkowi praktykowania wiary oraz że dzieci zostaną wychowane zgodnie z jej zasadami.
Jak widać procedura nie jest aż tak skomplikowana, jak by się mogło wydawać. Znając wszystkie szczegóły można spokojnie przystąpić do planowania ślubu. Dobrym początkiem zdają się być niepowtarzalne oświadczyny, na przykład podobne do tych z filmu „To właśnie miłość”. Czy jest coś bardziej romantycznego?
Monika Sieklucka
www.myweddspace.pl
