Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
zaprasza na spotkanie
we wtorek 21 czerwca, godz. 17.00, Galeria 1
SZTUKA JEST FORMĄ OBRONY
spotkanie z Achille Bonito Oliva
autorem zbioru esejów krytycznych ABO→KMB o Krzysztofie M. Bednarskim
prezentacja książki Grzegorz Borkowski
w spotkaniu udział wezmą:
artysta Krzysztof M. Bednarski,
kurator i tłumacz książki Mateusz Salwa,
kuratorka i krytyczka sztuki Anda Rottenberg,
oraz dyrektor CSW Fabio Cavallucci i Wojciech Krukowski (dyrektor CSW w latach 1990-2010)
O ile dla Baudelaire’a piękno jest obietnicą szczęścia, o tyle dla Bednarskiego jest ono raczej formą obrony,
jak mawiał Leon Battista Alberti.
Achille Bonito Oliva
ABO→KMB to książka Achille Bonito Olivy, wybitnego włoskiego krytyka sztuki, która ukazała się w dwujęzycznej (włoskiej i polskiej) wersji pod patronatem Instytut Polskiego w Rzymie. Zawiera teksty z ostatnich 20 lat poświęcone twórczości Krzysztofa M. Bednarskiego oraz przede wszystkim podejmujące wiele istotnych zagadnień współczesnej sztuki. Okazją do wydania książki było wręczenie Achillo Benito Olivie i Krzysztofowi M. Bednarskiemu medali Gloria Artis, nadawanych przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego RP za zasługi w dziedzinie twórczości artystycznej, działalności kulturalnej i ochrony kultury oraz dziedzictwa narodowego.
Uroczystość odbyła się 10.02.2011 w Instytucie Polskim w Rzymie wraz otwarciem wystawy prac Krzysztofa M. Bednarskiego.
Mateusz Salwa, tłumacz zamieszczonych w książce tekstów A. B. Olivy, za zgodą autora dokonał – jak sam to określił w Posłowiu – swoistego ich bricolage’u, formując z nich esej „Projekt-rzeźba-instalacja-obiekt” , który uzupełnił rodzajem manifestu Olivy „Rzeźba” złożonego z jego lapidarnych sentencji. Ten brawurowy przegląd najważniejszych dla Olivy wątków, myśli i figur retorycznych stanowi rodzaj wprowadzenia do refleksji o sztuce prowadzonej przez Achillo Benito Olivę, a jednocześnie manifestujących jego niepowtarzalny styl myślenia i pisania.
Achille Bonito Oliva (ur. 1939 r.) wykłada historię sztuki współczesnej na Wydziale Architektury na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie; autor licznych publikacji, m.in.: L’ideologia del traditore (1976), La Transavanguardia italiana (1980), Superarte (1988), L’Arte fino al Duemila (1991), La repubblica delle arti (2005), Dialoghi d’artista (2008). Dyrektor XLV Biennale w Wenecji w 1993 r., był kuratorem kilkuset wystaw na całym świecie, w tym na różnych Biennale w: Wenecji (1999), Paryżu (1971, 1985), Sydney (1981), Dakarze (1988), São Paolo (1996), Walencji (2001). W latach 1995-2005 przygotowywał liczne programy telewizyjne. Otrzymał następujące nagrody za krytykę artystyczną: „Flash Art International” (1982), „Europa Festival” w Locarno (1995), „Pino Pascali” w Polignano a Mare (1997), na Biennale w Pekinie (2005). Otrzymał również tytuł Chevalier pour les arts et les letters de la République Française (1992), Krzyż Wielki pierwszej klasy Republiki Austriackiej (2002), Złoty Medal za zasługi dla kultury i sztuki Republiki Włoskiej (2004), Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2010) oraz Krzyż Wielki Republiki Włoskiej za zasługi dla sztuki (2011). Współpracuje z dziennikami „La Repubblica” i „Il Giornale dell’arte”. W był również kuratorem dwóch wystaw w Zamku Ujazdowskim w Warszawie: „Mario Schifano: Pomocnicza Muza” (1999, kurator polski: W.Krukowski) i wielkiej wystawy sztuki włoskiej „Włoski Belweder – Tendencje sztuki współczesnej 1945-2001” (2001).
Krzysztof M. Bednarski (ur. 1953 r.) rzeźbiarz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (pracownia prof. Jerzego Jarnuszkiewicza i prof. Oscara Hansena), aktywny w różnych dyscyplinach twórczych, niegdyś blisko związany z poszukiwaniami parateatralnymi Jerzego Grotowskiego, dla którego projektował plakaty (1976-1981). Od ponad dwudziestu lat mieszka w Rzymie; intensywnie obecny również na polskiej scenie artystycznej. We wczesnych pracach odnosił się do propagandy komunistycznej („Portret totalny Karola Marksa”, 1978) oraz sytuacji społeczno-politycznej Polski w stanie wojennym („Victoria-Victoria”, 1983). Najbardziej znana jego realizacja to instalacja rzeźbiarska „Moby Dick” –16 wycinków na nieskończoność(1987), która znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki – ms2 w Łodzi. Jest autorem m.in. pomnika nagrobnego Krzysztofa Kieślowskiego (Warszawa 1997), pomnika „Incontro con Federico Fellini” (Rimini 1994) i pomnika Fryderyka Chopina „La note bleue” (Wiedeń 2010). Laureat nagrody im. Katarzyny Kobro (2004) i odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2011).
